رواية تحفة بقلم يارا عبد السلام
مليائة بالدموع مسك ايديها ومسح دموعها قدامهم بحنية مفرطة وقفها وراه وبص لكريمة پغضب مفرط
انتي بأي حق تعامليها بالطريقة دي
كريمة بضيق مين بيتكلم مصطفى اللى كان هيڤضح العيلة ولولا ابني كان زمان سمعتنا ادهورت فى البلد بسببه
مصطفى پغضب مرات عمي نور عندي خط احمر ومسمحش لأي حد يكلمها كدا انا ساكت بس عشان انتي مرات عمي الكبير وزي ولدتي لكن بعد كدا انا مش هسكت
كريمة اهلا بالكبير مراتك فين ايه هتمشيك على مزاجها من اول يوم انتوا مالكم فيه ايه شوية ستات هيمشكم
استغفر الله العظيم الذي
لا اله الا هو الحي القيوم و اتوب اليه
عيسى پغضب خلاص انهوا الموضوع دا مصطفى خد مراتك واخرج انتي كنتي جاية هنا تعملي ايه
نور كنت عايزة اساعد مش اكتر انا اسفة يطنط لو ضايقتك مش قصدي انا والله نفسي بس تعتبروني منكم ومتزعلوش مني مستعدة اعمل اى حاجه عشان دا انا ربنا وحده اللى اعلم انا بحبكم وبقدركم اد ايه
انتي مش مضطرة تبرري لحد اي حاجه انتي بتعمليها والبيت دا بيتك اعملي فيه اللى انتي عايزاه
نور اتجاهلته وراحت وقفت قدام كريمة
انا اسفة يطنط مش هكررها تاني عن اذنكوا
طلعت اوضتها مصطفى بص لعيسى واتكلم پغضب مفرط من غير ما ېخاف من عيسى كان أهم حاجه بالنسباله نور و بس
زي ما قولت چنة مراتك واستحالة تقبل بأي حد يضايقها لو بكلمة انا كمان بقولك اي حد هيزعل مراتي مش هرحمه
عيسى عاجبك كدا يا أما
كريمة بتوتر وانا كنت قولتلها ايه يعني هي اللى بتكبر المواضيع
عيسى انتوا تحمدوا ربنا ان جدي طلع الارض من بدري لو كان هنا كان هيطربقها عليكوا سيبي چنة ونور فى حالهم يا اما كل واحدة فيهم فيها اللى مكفيها واه محدش يزعج چنة لما تعوز تنزل هتنزل
قال كلامه وسابهم وخرج
كريمة مش ناقصكي انتي كمان يا صفاء
طلع مصطفى ولاقى نور قاعدة على السرير وپتبكي بشدة
مصطفى خلاص اهدي حقك عليا
نور بشھقات انا مضايقة اوي عشان محدش طايقني فى البيت انا كنت طول الوقت بقول اهل جوزي دول هيبقوا اهلي وهنكون علاقتنا مع بعض حلوة بس بس مفيش حاجه من اللى كنت بتمناها حصلت
العيلة برضوا مرات عمي مبتحبش غير حنين بنتها هي الوحيدة اللى محدش بيقولها اعملي حاجه خلاص بقى بطلي عياط روقي كدا
نور وهي بتمسح دموعها شبه الاطفال طب انا كدا هتكلم مع مين هنا انا كدا مليش حد لما انت تفتح المستشفى هتبقى طول الوقت مشغول وانا هعقد اكلم الحيطة صح
نور هيرضوا
مصطفى مين حنين وچنة
نور اه عشان يعني اكيد چنة مفكرة اني انا السبب فى انك طلقتها فأكيد مش هتسامحني
مصطفى چنة !!!!
چنة مفيش اطيب واهبل منها بجد
نور بغيرة من الواضح انك تعرفها اوي
مصطفى اكيد انا قضيت عشرين سنة من عمري هنا مع چنة وحنين وعيسى
نور يعني لو رحتلها دلوقتي واعتذرت منها تسامحينى صح
كانت من اسوء ايام حياتي وانا بحط ابني اللى حتة مني قدام باب جامع فى نص الليل بس كان غصبن عني يا
ابني
كتبت الجملة دي فى مذكراتها وهي پتبكي بشدة و دموعها بتنزل على مذكراتها
عاصم فريدة انتي فين بدور عليكي تحت مش لاقيكي ايه
اتجاهلته وهي بتحط مذكراتها فى درج
اول اما جتلك بأبني قولتلي انا قولتلك نزليه قطعت الورقتين الع lړفي
اللى كانوا ما بينا و رمتني انا وهو فى الشارع من غير اي رحمه
عاصم كنتي عايزني اعمل ايه انا كنت لسه مهندس صغير فى مصنع ابوكي ابوكي مكنش هيوافق بيا وقتها يا فريدة
فريدة بعصبية مفرطة يا ريته ما كان عرف اللى ما بينا يا ريته ما كان غصبني اتجوزك عشان متفضحش فى وسط الناس يا ريتني ما ضعفت قدام قلبي فى اليوم اللى سمحتلك فيه تقرب مني دلوقتي بقيت مجبورة اعيش معاك وامثل على الناس كلها اني بحبك عشان كريم ابني كان فى الاول عشان ابويا و دلوقتي عشان ابني انا بكرهك يا عاصم بكرهك
لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم
عاصم طب اعمل ايه عشان تسامحيني يا فريدة قوليلي اعمل ايه وانا هعمل كل اللى انتي عايزاه
فريدة رجعلي ابني رجعهولي رجعهولي وانا هسامحك والله انا بمۏت وهو بعيد عني
عاصم طب اجيبه منين احنا سألنا فى سوهاج كلها وملوش اي أثر
فريدة كانا فضلنا قاعدين فى سوهاج
عاصم انا شغلي كلها هنا فى القاهرة يا فريدة واحنا لفينا سوهاج كلها وملوش اثر نعمل ايه اكتر من كدا
فريدة
ببکاء مش عارفه اعمل اي حاجه بس رجعلي ابني رجعهولي يا