رواية جميلة بقلم رباب احمد

تانيه  شيرى ايوه تعرف ان الهانم بتكدب عليك  فهد بنظره ثاقبه كملى  شيرى بثقه الهانم طلعت متجوزه ومطلقه وعندها بنت وضحكت عليكوا فى الشغل وقالت انها انسه عشان تشتغل حسب الشرط ال انت كنت حاطه  فهد بيسماعها وساكت ومبينش اى رد فعل  شيرى عرفت حققتها بقا عشان تعرف انها بتضحك عليك فهد ببرود خلصتى  شيرى ايوه  فهد ماشى انا طلع اوضتى سلام  شيرى باندفاع هترفدها  فهد لف بصلها ملكيش فيه ومتتدخليش فى شغلى وانا هعرف كويس مين فى الشركه بيوصلك المعلومات  وسابها وطلع اوضته  اما عمار ويارا عايشين اجمل ايامهم وبيتفسحوا ومبسوطين ومش وخدين بالهم من العين ال بتبصلهم بكره وبتتوعد ليهم  وياتى اليل على المحبين  عمار عامل سهره خاصه ليه هو ويارا فى مكان لوحدهم  حنين بتتمشى على البحر لوحدها وفجأه فهد من وراها  فهد ممكن اتمشى معاكى  حنين بخضه اه خضتنى  حنين بصوت هادى فهد  فهد عيونه  حنين بتوتر اكبر من طريقت كلامه انت عاوز منى ايه  حنين اټصدمت من ال عمله انت عملت ايه ده على فكره مينفعش كده انت مفكرنى ايه بظبط بعد اذنك  فهد مسكها من ايديها انا اسف بس والله بحبك وال عملته ده ڠصب عنى  لفت ليه  فهد تتجوزينى حنين وشيرى فهد مالها  حنين مش خطبتك  فهد طبعا لا مين قال كده  حنين هيا ال قلتلى النهارده  فهد پصدمه امتى الكلام ده حنين بعد ما سبتكم فى المطعم تحت بعد ما رجعنا من الوقع جتلى الاوضه وقالتلى سكتت  فهد پغضب قالت ايه يا حنين  حنين وبتبلع غصه فى حلقها انت وهيا بتحبوا بعض وهتتخطبوا وانك  فهد وانى ايه يا حبيبتى  حنين انك بتتسلى بيا وانا بنسبالك نزوه ولما تحب تتجوز هتاخد وحده زيها من عيله كبيره تكون سيدت مجتمع  بس حنين خبت عليه انها قلتلها فهد عرف حققتك كويس  لانها مش متاكده شيرى تقصد ايه وانهو حقيقه عرفها ولا شيرى بتقولها كده على اساس انها عوزه فهد عشان طمعانه فيه  فهد بصوت كله حب حنين صدقتها  حنين ساكته مش بترد فهد رفع وشها ردى عليا صدقتها  حنين بتبصله انا متلخبطه  فهد اتالم انها شاكه فيه بس عزرها وحاول يطمنها  قلبك بيقولك ايه يا حنين  حنين بتبصله وتايهه فى حضوره الطاغى عليها  فهد رد عليا  حنين قلبى مصدقك بس عقلى مشتت  فهد بصى يا قلبى بكره الايام تثبتلك انا بحبك قد ايه وصدقينى مفيش وحده غيرك هتكون حرم فهد الزينى  وشيرى دى حسابى معاها بعدين  حنين حست الصدق فى عيونه وكلامه  حنين فهد  فهد عيون وقلب وروح فهد  حنين انت متعرفش حاجات كتير عنى  فهد بثقه لو مستعده تتكلمى دلوقتى انا سامعك  حنين مش هقدر دلوقتى فهد بحنيه انا مش مستعجل هستناكى تتكلمى  تعالى يلا نتعشا سوا  حنين مش قادره  فهد طب عشان خاطرى عاوز اكل معاكى لوحدنا  حنين بكسوف ماشى  فهد يلهوى على القمر ال بيتكسف ده امتى القمر ده يحن عليا بقا هتجنن  وراحوا يتعشوا سوا  اما عند ادهم قاعد فى التراس  سمع صوت غنيه من اوضه نور وباب التراس بتاعها موارب والستاره ال عليه مش مقفوله اوى  قام راح ينادى عليها عشان يقعدوا سوا او يخرجوا  وصل عندها واټصدم من المنظر  نور لبسه هوت شورت وبدى بحمالات بين جمال جسمها وبتنشف شعرها قدام المرايا وهيا بترقص على اغنيه عمرو دياب قدام مريتها قدام مرايتها عادي بتدلع براحتها بستناها وبستعجلها تضحكلي وابصلها تختار ألوانها تسأل عن رأيي في فستانها طب هختار ازاي وجمالها بيحلي الدنيا بحالها دي عيوني شايفها احلى الحلوين تتقل على كيفها مين زيها مين مش عايز غيرها ولا شايف غيرها دي في نن العين ادهم لنفسه يخربيتك  ا  عند النقطه دى افتكرت نور انها واقفه قدامه في مكان بعيد.. عملت ايه جيت الرجاله ١مجهول  تمام يا باشا جبتهم ٢مجهول  هتنفذ امتى ١مجهول  يومين بالكتير وتكون ٢مجهول متكتفه تحت رجلك  تمام اوى هبعتلك صورتها ١مجهول دلوقتى  ماشى يا باشا كله هيكون ٢مجهول تحت السيطره  وقفل معاه  واخير ا هتيجى تحتى ١مجهول ايدى يت بنت بعد ما حنين خلصت عشا هيا وفهد وراحت على اوضتها وهيا حاسه انها مبسوطه وقاعده بتفكر فى كل كلمه قلها فهد وبعدين باب الاوضه خبط  حنين حاضر جايه  بتفتح لقت نور  نور اهلا بناس ال بتخرج ومتقلناش  حنين بضحك طب ادخلى بس  نور ادينا دخلنا كلى اذان صاغيه احكلى كل حاجه بتفصيل الممل وبتغمزلها  حنين قعدت قصادها وانتهدت نور الله ده الموضوع شكله كبيرى  حنين بدون مقدمات فهد بيحبنى وعاوز يجوزنى  نور بضحك وبتصقف على ايديها هو ده مش قلتلك شكله واقع فيكى  حنين مش عارفه كل تصرفاته وكلامه بتقول كده بس انا خاېفه اوى  نور قامت قعدت جمبها