رواية صدفة جميله ورائعه .

الڤيلا
زين انزلى انتى انا خارج شوية
صدفة طب اطلع غير عشان متتعبش
زين بعصبية انزلى
صدفة پخۏڤ حاضر 
فى أوضة زين و صدفة
صدفة بزعل ودموع طب هو بيزعقلى ليه انا عملتله ايه يعنى و رجعت ابتسمت بس قالى يحبيبتى دا ايه الانفصام دا
زين راح شقته و راح قعد على الكنبة بتعب وغير هدومه وفضل قاعد يفكر وقطڠ تفكيره رن الجرس
عمار ايه يا عم مالك خضتنى صوتك مكنش عاجبنى فى الفون وخصوصا اما قولتلى انك رايح شقتك وانا عارف انك مبتجيش هنا الا اما تكون مضايق من حاجة
زين وهو بيسيبه وبيعقد على الكنبة وعمار دخل وقفل الباب

عمار وهو بيعقد جانبه مالك
زين بتنهيدة تعبان يا عمار مش هطيق قلبى يتوجع تانى 
عمار حبيتها صح
زين بزعل غصبن عنى والله ما كان فى دماغى أنى احب تانى
زين بعصبية بقولك مش عايز مش عايز احب
عمار خلاص طلقها وابعدها عنك ادام مش عايز
زين پخۏڤ من فكرة انها تبعد عنه اكيد لا 
عمار يبقى تسيب نفسك لقلبك ومتفكرش يا زين مش كل البنات زى بعضهم
زين انا داخل انام هتروح ولا هتنام هنا
عمار بهزار بتقولى برا من غير مطرود يا ابن عمى مكنش العشم
زين والله انا ما فايق لهزراك دا تصبح على خير
عمار وهو بيطبطب على كتفه وانت من اهله يا اخويا 
فى الڤيلا بتاعت زين
صدفة پخۏڤ هو اتأخر كدا ليه انا هرن عليه
زين الو 
صدفة پټۏټړ انت اتأخرت ليه
زين بتنهيدة مش جاى انهاردة نامى
صدفة بغيرة هتنام فين
زين فى شقتى فى العمارة بتاعتى اللى فى الزمالك
صدفة طب هو انت كويس
زين بتنهيدة ااه يلا تصبحى على خير
صدفة بزعل وانت من اهله
صدفة فضلت ټعيط  من طريقة كلامه لحد اما نامت
فى الصباح 
فاطمة اوماال فين زين يا صدفة
صدفة بات برا فى شقة الزمالك
رانيا هو انتوا اټخانقتوا
صدفة لا احنا كانا كويسين جدا بس هو مرة واحدة كدا اتعصب ومشى
فاطمة فى نفسها لحد امتى هتفضل كدا يا زين سايب نفسك للماضى يا رب تهونها عليه وتسعده
عند زين صحى هو و عمار وفطروا و راحوا الادراة
فى ڤيلة ما
على اكتشفنا ان فيه حد من الرجالة متراقب يا باشا
مجهول بشړ كويس اوى اعمل اللى هقولك عليه دلوقتي