روايه رائعه زواج مؤقت بقلم ندى احمد
روايه رائعه زواج مؤقت بقلم ندى احمد
انت في الصفحة 4 من 4 صفحات
فارس انتى تعرفيه صح
نور هزت راسها من الخۏف أنه أيوة تعرفه
فارس من امتى و ازاى
نور ساكتة من كتر الخۏف
فارس انطقيييييي
نور ادهم يبقى ابن عمى و المفروض كنا هنتجوز لما ادهم يكون نفسه
فارس انتى ازاى متقوليش حاجة زيى ديه أنا جوزك يا نور حتى لو جوازنا مش كامل بس ده اسمه جواز و انتى مراتى قدام ربنا و الناس يبقى تحترمى ده و اياكى المحك واقفة معاه فاهمة
فارس قعد على السرير مش عارف ينام و حاسس بغيرة و بينكر ده لان اصلا نور المفروض متهموش و هو مش عايز يوقع فى الحب و لكن الغيرة كانت عمياه و عايز يثبت لنفسه أن نور له حتى لو الوضع مؤقت
و نام
فى الصباح
نور صحيت لقيت فارس جنبها افتكرت أنها قامت و نامت جنبه
فارس أهدى مفيش حاجة انتى صعبتى عليا قولت تنامى عادى على السرير
فارس فضل سرحان فيها شوية و اول مرة يركز فيها اوى كده
نزلت مع فارس و سلموا على جده و ركبت مع فارس العربية قدام ادهم اللى كان ساكت و مش عارف يقول ايه
فى العربية
نور هنروح فين
فارس هنروح لماماتك تشوفيها و نطلع مشوار بعدها
نور بفرحة طفولية بجد هتودينى اشوف ماما
فارس أيوة
نور مسكت أيده بعفوية و هى ممتنة له شكرا بجد يا فارس
نور هو انت ليه متجوزنش لحد دلوقتى
فارس تغيرت تعابير وشه و وقف العربية فجأة
نور بخضة فى ايه
فارس اياكى تسالنى تانى فى حاجة متخصكيش انتى هتنسى نفسك و ايه
نور استغربت تحوله معاها فجأة بس سكتت و فضلت بصه طول الطريق فى الشباك
يتبع ....
بارت 7 و الاخير
فارس اياكى تسالنى تانى فى حاجة متخصكيش انتى هتنسى نفسك و ايه
نور استغربت تحوله معاها فجأة بس سكتت و فضلت بصه طول الطريق فى الشباك
و لما وصلت نور المستشفى كانت المفاجأة من نصيبها
اتبغلت أن والدتها توفت قبل ما تدخل العمليات
و لاول مرة فارس يسيب كل حاجة علشان حد ساب شغله و كل حاجة و فضل قاعد جنب نور
و لما قامت نور لقيت فارس قاعد قدامها و ماسك ايديها بحنان
فارس نور انتى كويسة
نور بدموع ماما ماټت يا فارس
فارس أهدى هى فى مكان احسن يا نور وحدى الله
و فضلت ټعيط و أحدها فارس و روحوا على بيته مش بيت جده
فارس علشان يخرج نور من المود اللى هى فيه قرر يخرجوا سوا
فارس قاعدة ساكتة ليه
نور مش عارفة المفروض اقول ايه
فارس اى حاجة
فارس تعرفى يا نور انى اتعلقت بيكى جدا
نور بجد
فارس أيوة بجد أنا عايز احكيلك عنى شوية
و فضل نور و فارس يتكلموا سوا لحد بليل منغير ما يحسوا بالوقت و اول مرة فارس يشوف نور بتضحك من بعض ۏفاة والدتها
و فى نص الكلام فارس قال لنور أن ادهم طلع متجوز من سنة و بيضحك عليها
و بعد ست شهور
و نور وفارس اتعلقوا ببعض اكتر
نور و هى قاعدة فى الاوضة بټعيط أن فارس المفروض انهاردة يطلقها
فارس دخل من الباب لقى نور بټعيط
فارس انتى بتعيطى ليه و ايه شنطة الهدوم ديه
نور أنا جاهزة
فارس جاهزة لايه
نور نتطلق
فارس بص فى عينيها انتى عايزة تطلقى
نور بصت فى عيونه و هزت راسها أنه لاء
فارس و انا مش عايز أطلق يا نور
فى الصباح
رغم أن كل واحد فيهم كان فاكر أنه مؤقت فى حياة التانى و محدش فيهم كان عارف ان القدر هيجمعهم
تمت
